Qualitate Qua
Striving for dullness—only available in Dutch
Eén gemeenschappelijk eurobetalingsgebied, maakt dat betalen eenvoudiger dan het totaal aan instituties en systemen dat nu het betalingsverkeer verzorgt? Alles wat dubbel is hoeft nog maar één keer voor te komen. Da's winst. Maar een free lunch zal het niet zijn; ook hier heeft elk voordeel zijn nadeel.
De belangen worden groter, de besturing wordt complexer, de risico's nemen toe, de beveiligingsmaatregelen worden omvangrijker. Moeilijk moeilijk moeilijk. Weg winst? En als het niet simpeler wordt, dan wordt het per saldo ook niet goedkoper - bankiers kunnen tellen. En als het niet simpeler en goedkoper wordt, waarom ...?
We moeten komen tot een gemeenschappelijk eurobetalingsgebied dat per saldo voordelen biedt. En dat maakt het noodzakelijk complexiteit te reduceren, en wat er overblijft aan complexiteit, en dat is veel, beheersbaar te maken. Daarbij moeten belangentegenstellingen worden overwonnen, en moet een grote verscheidenheid aan technische problemen worden opgelost. Maar de grootste bottleneck is waarschijnlijk ons eigen brein. Neurologisch onderzoek1 wijst uit dat mensen houden van complexiteit: “Neurobiological monitoring has shown that the brain is most aroused by patterns in which there is a 20 percent redundancy of elements, or put very roughly, the amount ofcomplexity found in a simple maze, or two turns of a logarithmic spiral, or an asymmetric cross.”
De complexiteit waar wij als individu van houden, van het niveau van a ‘simple maze’, is niet bijster complex. Maar de structuren waarin wij besluiten nemen, de politieke arena waarin we onze belangentegenstellingen uitvechten, de organisatievormen waarmee we technische problemen te lijf gaan, het is allemaal gelaagd. Wij stapelen dus bescheiden complexiteit op bescheiden complexiteit. Het geheel krijgt zo een complexiteit die niet beheersbaar is. Denk aan architecturen, een mooi voorbeeld dat we allemaal kennen uit onze dagelijkse praktijk. Iedereen maakt zijn of haar eigen laag aantrekkelijk complex. Terwijl we absolute saaiheid zouden moeten nastreven om het geheel aantrekkelijk te maken. Het wordt pas beter als we saai mooi vinden. Sturen op saaiheid. Moet lukken in de bankwereld. Toch?
1 Zie Prof. Edward O. Wilson op http://athome.harvard.edu/dh/wilson.html, Part 5. Aesthetic Judgement. [moved to: http://athome.harvard.edu/programs/wilson/wilson5_program.html WL, 13-3-2010]
